Dingo yaban köpeği
Dingo yaban köpeği (Canis Dingo, Canis lupus Dingo ya da Canis ailesinden Dingo), köpekgiller (Canidae) familyasından yalnızca Avustralya’da yaşayan bir yaban köpeği. 17. yüzyılda Avustralya’ya yerleşen Avrupalı göçmenler tarafından keşfedilmiştir.
Dingo yaban köpekleri Avustralya’daki tek etçil memelidir. Dingoların kılları genellikle sarımsı ya da kum rengi, daha ender olarak kara ve kızıl kahverengidir. Büyüklüğü ve genel görünümüyle Alman çoban (kurt) köpeğini andıran bu hayvan Yeni Gine’den gelen tüccarlar tarafından MÖ 1500’lerden sonra getirilmiştir. Ekinlere zarar veren kanguruları tarlalara yaklaştırmadıkları için Dingo köpekleri Avustralyalı çiftçiler tarafından kullanılmışlardır. Ama sonradan koyun ve sığır yetiştirilen alanlar genişledikçe bu yaban köpekleri çiftlik hayvanlarına da saldırmaya başladı. Çiftçiler de hayvanlarını koruyabilmek için Dingo köpeklerine savaş açtılar; bu yüzden sayıları iyice azalan Dingo köpekleri bugün yalnızca ülkenin uzak köşelerinde bulunur. Kıtanın güneyindeki Tazmanya Adası’nda ise bugüne kadar hiç Dingoya rastlanmamıştır.
Dingolar yalnız yaşarlar. Ancak gerektiği zaman bir araya gelen küçük gruplar oluşturur. Yalnız dolaşırken tıpkı köpekler gibi kayalara, ağaçlara idrarlarıyla iz bırakarak grubun öbür üyeleriyle haberleşirler. Kanguru gibi iri hayvanları avlayacakları zaman ya da grubun tehlikede olan bir üyesine yardım etmeleri gerektiğinde toplanırlar.
Yavrulama mevsiminde, anne ya da baba olmayan Dingo yaban köpekleri yavruların bakımına yardımcı olur. Dişi Dingo bir kaya çıkıntısının altında, içi boş bir kütük ya da boş bir tavşan yuvası gibi korunaklı bir yerde dört beş civarı yavru doğurur. Dingolar çoğu kez evcil köpeklerle de çiftleşir ve Avustralya’nın kalabalık nüfuslu bölgelerinde bu melezlere sık rastlanır. Yabani yaşarken kurt gibi uluyan Dingo köpekleri, yavruyken alınıp evcilleştirilirse havlamayı öğrenebilir.
