Kara sırtlı çakal
Kara sırtlı çakal (Lupulella mesomelas, eski ismiyle Canis mesomelas), Afrika’nın savanalarında yaşayan, köpekgiller familyasından ait bir tilki türüdür, ve burada en sık rastlanan çakaldır. Gümüş sırtlı çakal olarak da bilinir.
Kara sırtlı çakalın; belirgin olarak, alt tarafındaki paslı-kırmızıdan altın-sarıya varan post rengine tezat oluşturan, kayrac taşı grisi sırt rengiyle karekterize olmuştur. Uzunluğu yaklaşık 90 cm tutar ve buna ilave 35 cm uzunluğunda kuyruk gelir. Vücut ağırlığı 10 kilogram kadardır.
Kara sırtlı çakal yaşam alanı ve beslenme
Kara sırtlı çakallar stepler ve yarı çöller habitat oluşturur. Kara sırtlı çakal aşırı, kurak bölgelerde de hayatta kalabilir. Coğrafi olarak birbirinden ayrı iki bölgede yaşar. Bunlardan biri Tanzanya, Kenya, Somali ve Etiyopya’yı kapsar. Diğeri ise Güney Afrika, Namibya, Botsvana ve Zimbabve’dedir.
Kara sırtlı çakallar; aile grupları halinde yaşarlar. Alfa çift sürüye liderlik eder ve çiftleşirler . Bir batında ortalama dört yavru dünyaya gelir.
Çakalın beslenmesi çok yönlüdür. En yeni araştırmalar göre, besinlerinin %50’si düz kanatlı ve kın kanatlı gibi büyük böceklerden oluşur ancak fare, kuş yumurtası, kertenkele ve kimi zaman bitkisel besin de yerler. Çakalın olağanüstü uyum yetenekleri onun çok sayıda, bölgelere göre değişen davranış biçimi geliştirmesini sağlar. Doğu Afrika’da bu çakallar altın çakallar gibi, aslan sürülerini takip ederler ve ölüden kalanları yemek için onların avlarını bırakmasını beklerler.
Büyük çakal grupları bazen, doğumdan sonra yavruyu hemen parçalamak için ceylan doğumlarını beklemek konusunda uzmanlaşmışlardır. Çakallar belli şartlar altında yetişkin bir zıplayan antilopu (Antidorcas marsupialis) avlayabilirler. En başta Namibya olmak üzere Güney Afrika’da kara sırtlı çakallar, kendilerine yaşam alanı olarak sahili seçerler. Burada ayı balığı kolonisine yakın yaşayıp bunların gençleri ve yeni doğmuş yavruları ile beslenirler.
Afrika’nın güney bölgelerinde bazı kara sırtlı çakallar, köylere ve şehirlere yakın, çöp atılan yerlere yerleşirler. Kuzu ve yavru keçilere saldırırlar.
